Hoe was het om de Ultra Trail del Lago d’Orte (UTLO) Women Trail te doen?

Het mooie aan verschillende trails doen, is dat je altijd wel een folder meekrijgt van een andere trail. Zo kwamen we bij  de Ultra Trail del Lago d’Orte (UTLO) uit. 19/20/21 Oktober en niet al te gek ver weg. Voor Hanno een mooie kans om de 82K eens te proberen, terwijl ik de 17K Women Trail zou pakken. Dus op vrijdag richting onze schattige Airbnb bij Lago d’Orte gereden en naar de startlocatie gegaan om Hanno’s startnummer op te halen. Alleen, je moet dus al je spullen ook meteen laten zien! Dus weer terug naar de airbnb, spullen gepakt en de auto weer in naar de startlocatie. Anders moesten we de volgende dag voor 5:00 naar de locatie. Dus even niet!

Hanno liep dus de 82K op zaterdag. Een dag die ik spendeerde met slapen in de auto (start was om 7:00), beetje rondlopen, van het zonnetje genieten en een boek lezen. Rond 23:00 kwam Hanno over de finish en gauw naar de Airbnb om lekker te slapen. De Women Trail vond namelijk (als enige) plaats op zondag!

Met een start om 10:30 hadden we ’s ochtends alle tijd. Ik moest nog wel mijn bibnummer ophalen, maar vergeleken met Hanno zijn starttijd was dit heerlijk laat. Nu was het wel zo dat ze hadden besloten dat de start op een andere locatie zou plaats vinden. Met de 17K liep je namelijk een ‘rechte’ lijn in plaats van een ronde. Dus om 10:00 stond ik klaar om met de boot naar Pella te gaan. Nou, de volgende keer rijdt Hanno mij maar mooi naar de start, want in een boot vol met (Italiaanse) vrouwen, ik kreeg direct koppijn. Om vervolgens bij de start in een ellende lange rij voor de wc te gaan staan, want er was maar 1 wc en een hoop vrouwen. Gelukkig was ik nog op tijd in de rij gaan staan, waardoor ik met 3 minuten ‘over’ in het startvak plaats kon nemen.

De eerste paar honderd meter moesten we lopend doen. Dit had te maken met het feit dat de start midden in Pella plaats vond, en uit respect moesten we het eerste stukje lopen. Geen probleem, dan doen we dat gewoon. Het feit dat het een verharde ondergrond was maakte dat ik dat toch wat fijner vond. Zodra we begonnen met rennen haalde ik hier en daar wat dames in. Zo ging dat het eerste kwartier best goed en toen kwam de eerste klim. Boem pats, van 5min/km naar 17min km. De kuiten stonden meteen strak. Een heerlijk cadeautje van de Vertical K van de week ervoor. Daar ging mijn goede positie in het veld. 25 minuten later (en een liquide magnesium) bereikte ik de top en kon ik wat gaan downhillen. Dit deed mijn kuiten goed en ik kon gelukkig weer wat tempo maken.

De route was best mooi en allemaal mensen waren (wilde) kastanjes aan het zoeken in het bos. Best een leuk gezicht. Het enige jammere vond ik, dat voor een trail run, er wel heel veel uit asfalt weg bestond. Ik vermoed al gauw zo’n 60%. Als ik dat had geweten had ik toch echt andere schoenen aan gedaan.

• 

• 

Het was een warme dag en tijdens de route hadden we maar 1 water punt (op 6.5K). Daar gauw wat gedronken, om mijn camelbag te sparen. Helaas raakte deze toch leeg en begon ik mij niet zo goed te voelen. Misschien was dat een van de redenen dat ik hier verkeerd liep en in plaats van de downhill inzette, weer een stukje ging klimmen. Na 50 hoogte meters kwamen we (ik was gelukkig niet de enige) erachter dat dit een stuk van de route van de dag ervoor was. Dus omkeren en terug naar het eerste punt. 10 minuten extra met wat hoogtemeters, waarom niet?

Gelukkig bestond het laatste deel uit een super leuke downhill (onverhard!) waar ik weer lekker naar beneden kon denderen. Toch mijn favoriete onderdeel tijdens een trail run. En toen waren we weer beneden en liepen we de laatste 2,5K langs het meer. Een heerlijk gezicht en met hardloop schoenen was dit zeker leuk geweest. Want ook dit deel was verhard, namelijk gewoon de stoep.

De race zou 17K met 600D+ zijn. Ik heb 18.7K en 694D+ geklokt, maar met een klein stukje verkeerd lopen natuurlijk. Het kostte mij 2:36:48. Relatief langzaam, maar het feit dat de kuiten zo opspeelde, heeft daar natuurlijk ook een rol ingespeeld.

Overal was het best een leuke run. Voor het eerst een vrouwen trail run gedaan, wat overigens een hoop roze oplevert en een hele andere sfeer geeft. Ook de boottocht gaf het een uniek tintje. Toch zou ik deze niet gauw weer doen. Er zat te veel verhard in om een echte trail run te zijn. Wie weet komen we terug, maar dan ga ik wel voor de 34K. Ook een leuke uitdaging.