OCR Series Race 4: Spaarnwoude
20 mei zou de dag zijn dat ik de Iron Viking ging lopen. Maanden geleden mijn voucher al ingewisseld en de planning was mijn medaille te behalen. Tot ik bij Gent uit de race moest stappen. Ik wist dat ik de afstand van de Iron Viking niet ging halen met mijn knie, dus de dag na Gent besloten mijn ticket om te zetten en op 21 mei een nieuwe poging tot kwalificatie te doen.
Het probleem dat ik had was dat ik niet meer wilde toen ik echt op het terrein stond in mijn hesje. Ik kon wel janken. Volgens mij heb ik dat ook echt gedaan. Gooi er nog misselijk bij en ik wilde niet meer starten. Helaas liet Hanno mij geen keuze, dus het startvak in. Gelukkig stond ik daar naast springveer Ewoud, waardoor het al iets beter ging. Maar toch, toen ik over de muur was had ik al geen zin meer. Nog 20KM te gaan…
De eerste 7KM gingen eigenlijk prima! Rustig aan doen, de obstakels waren goed te doen, ik voelde mij steeds beter. Tot het enerlaatste obstakel van de zeven kilometer lus. Een mooie apenhang boven het water. Nu is dat niet mijn sterkste punt en zat ik vol met modder, dus ik koos ervoor om direct te zwemmen in plaats van halverwege het water in te vallen. 20 burpees was de penalty. Daar gingen we dan! Redelijk te doen. Door naar Storm The Castle. Zeven pogingen, zeven keer de bovenkant gehaald, zes keer vallen, sweeper achter mij. Toen ik er eindelijk overheen was, was ik leeg. Zeven pogingen vragen nog best wat van je. Ik stel dan ook voor dat ik de volgende keer wat minder pogingen nodig heb, in Gent was het er maar een 🙄.
Gauw door, gezien de sweeper achter mij liep. Gelukkig was dit deel van het parcours redelijk vlak, waardoor ik weer vaart kon maken. Nog wel 20 burpees bij throw the hammer, voor ik bij de fjord drop aankwam. Het obstakel waardoor ik al twee weken misselijk werd van de zenuwen. Gelukkig had Kevin mij voor de start tips gegeven. Loop naar iemand van Strong Viking en niet een vrijwilliger en laat hem je helpen. Dus daar gingen we dan. Mijn gedachten terwijl ik de trappen opliep gingen van ‘je kan dit’ naar ‘iedereen zegt dat het leuk is’ tot ‘je hoeft eigenlijk niks te doen’. Boven zag ik twee vrije mensen, een vrijwilliger en iemand van de organisatie. Ik liep doelbewust op hem af en zei “dit is de eerste keer”, want dat was het ook. De eerste keer dat ik echt een poging ging doen om eraf te gaan. Luisterend naar wat ik moest doen ging ik zitten. Ik deed gauw mijn ogen dicht en bleef luisteren naar wat ik moest doen. Iets naar voren, benen kruizen, armen kruizen, schouders vastpakken, kin op mijn borst, iets naar voren. Die laatste ‘iets naar voren’ was eigenlijk de ‘hup, daar ga je’. Ik weet echt niet of ik heb gegild, ik weet alleen dat ik dacht ‘daar ga je, daar ga je, nu vlieg je, nu vlieg je, dat vliegen duurt best lang, oef nu zak je, hup omhoog, omhoog, of je duikt nog best diep’ en toen was ik er. Ik had de fjord drop gedaan. Er is alleen geen bewijs dat ik hem heb gedaan behalve dat ik mijn hesje nog had. Het systeem van Strong Viking laat bij mij namelijk geen foto’s zien en het filmpje is heel mooi een lege glijbaan. Maar gelukt!
Daarna weer heerlijk doorgelopen. Weaver bijna bij de laatste under/over gevallen, maar het lukte! En toen zat ik op de 19KM lus. Daar kwamen de penalty’s tevoorschijn, en de heuvels. Die laatste paar kilometer met de heuvels kon ik geen vaart maken. Die knie vond dat zo niet fijn. Maar we hielden gestaag vol! Dip walk mastered, vier penalties en toen kwam ik bij verjagen saga.
Ik haalde de bovenkant van de schuine muur, maar kreeg mijzelf er niet op. De knie hielp daar ook niet echt bij. Penalty: 1min battle ropes. Pegboard niet volledig kunnen halen, misschien net een kwart 🙈. Penalty: een gigantisch zware jerrycan de heuvel op en af. Voor mijn gevoel ben ik ruim 15 minuten bezig geweest!? Geen idee hoe lang echt, maar in ieder geval te lang. Laatste obstakel: Flying Monkeybars 😍 Penalty zou 25burpees zijn en daar had ik echt geen zin meer in. Hup, aan de bar. Door naar de volgende. Het feit dat de marshal zei ‘kijk, zij kan het’ gaf mij de energie om de volgende bar en de bel te halen! Helaas iets te veel vaart, dus een mooie buikschuiver als landing. Door naar de walhalla steps waar de klok mij vertelde dat ik 3 minuten na de cut-off time binnen kwam😭😭😭
Eindtijd: 3:32:23, cut-off time: 3:30:00.
Maar weet je, het geeft niet! Ja, ik ben veel tijd verloren door de heuvels op te moeten lopen. Ja, ik heb de kwalificatie niet binnen gehaald. Ja, ik kon nu ook aan het einde wel janken. Maar! Ik heb de Fjord Drop gedaan! Bepaalde obstakels die normaal moeilijk waren gingen nu easy! Ik heb een punt in de ranking behaald want ik had mijn hesje nog! En ik heb de flying monkeybars genaild 😎 So I’m good.
Dus ja, dat betekende geen kwalificatie voor OCR EC komende zondag. Nu kon ik journeymen lopen, maar waarom meedoen aan een EK als je eigenlijk niet goed genoeg bent? Dat voelt toch niet goed. Dus de plannen weer veranderd!
Aankomende zaterdag doe ik mee met OCR Series Race 5. Meerdere redenen: 1) kijken of ik mijn ranking hoger kan zetten, 2) ervaring opdoen, 3) misschien kwalificeren voor OCREC, 4) genieten. Op zondag ga ik supporter zijn voor Hanno en alle andere mensjes die ik ken die zijn gekwalificeerd. Iemand moet de foto’s maken 😉
Rat Race Dirty Weekend
You May Also Like

De finish van de Spartan Trifecta World Championships 2018 in Sparta
February 8, 2019Road to Andorra: Polen
September 18, 2017